Na početku
Izgleda da je najispravnije o zdravlju pričati kao proizvodu tela i vrednosti privatnog života, jer ono kao prirodno svojstvo i vrednost najviše je vezano za pojedinu osobu.
Teško je reći da li su to samo priče, ili lekovi i pouke, ali bez obzira kako ih uzeli u obzir one imaju smisao samo ako vam se nađu pri ruci da vam posluže nečemu i pomognu.
To je osnovni smisao i cilj njihov kao izraz humanosti radi čovečnosti u vreme kada je ideja o humanizmu sasvim istrošena i zaboravljena.
U stručnom pogledu priče su prilog svetskoj strategiji promociji zdravlja, zvanično ustanovljenoj i proglašenoj 1978. godine u Alma Ati pod nazivom:“Zdravlje za sve do 2000.“ Godine, potvrđenoj u Otavskoj deklaraciji 1986. godine i kasnije nastavljenoj u Milenijumskim ciljevima Svetske zdravstvene organizacije posle 2001. godine.
Promocija zdravlja nije nova pojava. U tradiciji naše medicinske misli i prakse ona postoji na početku XX veka u programima društava za čuvanje narodnog zdravlja širom Srbije, u aktivnostima seoskih zdravstvenih zadruga a kasnije, u 70-im godinama XX veka u odredbama Zakona o obaveznim vidovima zdravstvene zaštite i primarnoj zdravstvenoj zaštiti stanovništva.
Napisane narodnim jezikom, zasnovane iz apoteke iz svakodnevnog života one treba da se vrate u svakodevni život i doprinesu većoj proizvodnji zdravlja kako u pojednicu, tako i u porodici i zajednici.
